Inleiding
Spruw wordt veroorzaakt door eenzelfde schimmel als luieruitslag. Hoewel spruw minder vaak voorkomt, is het daarmee niet minder vervelend. Spruw kan net als luieruitslag worden tegengegaan door een goede hygiëne.
Toch kan daarmee niet helemaal worden uitgesloten dat de baby er last van krijgt. Dus daarom een blog met alle ins en outs over spruw!
Spruw en luieruitslag
Luieruitslag is een term die veel ouders bekend zal voorkomen. Niet zo gek, want ongeveer de helft van alle baby’s krijgt weleens last van luieruitslag. Spruw is daarentegen iets uitzonderlijker.
Ongeveer vier procent van de zuigelingen krijgt last van deze uitslag. Het komt meestal voor bij kinderen jonger dan zes weken. Wat voor veel ouders misschien een verrassing is, is dat luieruitslag en spruw familie zijn van elkaar.
Beide soorten uitslag ontstaat namelijk door candida albicans. Deze term mag je snel weer vergeten, maar wel belangrijk om te onthouden is dat dit een soort gist is, dat kan veranderen in een schimmelvorm. Deze schimmel leeft normaal gesproken in evenwicht met andere schimmels en bacteriën, maar wanneer deze balans wordt verstoord, kan de candidaschimmel de overhand krijgen en kunnen spruw en luieruitslag ontstaan.
Tot zover de gelijkenissen en de familiebanden. Het grote verschil is dat spruw zich uit als een infectie van het mondslijmvlies, terwijl luieruitslag de babybilletjes als doelwit heeft. Over het hoe en wat van luieruitslag is reeds een blog besteed. Deze blog richt zich verder op de oorzaken, gevolgen en de ‘to-do’s’ bij spruw.
Wat te doen bij spruw?
Bij spruw is dus het mondslijmvlies van de baby aangedaan. Witte plekjes in de mond van de kleine kunnen wijzen op spruw. Deze witte plekjes komen vooral voor tegen de wangen, op het gehemelte en op de tong. Het lijkt alsof er restjes melk zijn achtergebleven, maar de vlekjes zijn moeilijk weg te vegen.
Ook kunnen er blaasjes op de mond ontstaan. Tevens zijn de lippen niet altijd onaangeroerd, deze kunnen soms opvallend glanzen wanneer de baby last heeft van spruw.
Wanneer je spruw constateert bij je kroost, hoef je niet direct actie te ondernemen. De aandoening is vervelend, maar niet schadelijk. Daarnaast gaat spruw vaak vanzelf weer over. Het lichaam is namelijk vaak in staat om de schimmel zelf te lijf te gaan.
Het kan natuurlijk wel pijnlijk zijn voor de baby. Het kan zijn dat de kleine wat onrustig drinkt, de tepel vaak los laat en wat huilerig is tijdens het voeden. Als deze situatie voortduurt, is het wel verstandig om de huisarts te raadplegen.
Wat zijn de oorzaken van spruw?
Spruw kan op verschillende manieren verspreid worden. Ten eerste via de tepel van de moeder (bij zestien procent van de zogende moeders met tepelpijn zit er ook candida op de tepels). Ten tweee via een speen of een vinger van iemand die candida bij zicht draagt.
Iedereen draagt namelijk dit gist met zich mee waardoor ook baby’s er gauw mee in contact kunnen komen.
Bij volwassen houden de andere, ‘vriendelijke’ bacteriën en schimmels candida in toom, waardoor de balans bewaard blijft. Bij baby’s is dit evenwicht zeer fragiel of zelfs nog helemaal niet ontwikkeld.
Hygiëne als verdediging
Om spruw te voorkomen geldt hetzelfde devies als bij luieruitslag: hygiëne. Dankzij een goede hygiëne blijft het evenwicht tussen schimmel en bacterie gewaarborgd en krijgt schimmel minder de kans om dit evenwicht te verstoren. Wij geven een aantal tips:
- Spoel de mond van de baby regelmatig met water.
- Het uitkoken van de fles en spenen na elke voeding.
- Het handen wassen en tepels schoonmaken met lauwwarm water bij het geven van borstvoeding.
Net als luieruitslag is spruw dus vooral vervelend voor de baby en daarmee voor ouders, echt schadelijk is het gelukkig niet. Zorg altijd dat de hygiëne goed is zodat de schimmels zo min mogelijk de kans krijgen om de balans in hun voordeel te verstoren. Helemaal uitsluiten kan je het niet, maar wanneer dat lukt is de kans groter dat spruw jouw kind niet te pakken krijgt!
